เมื่อดวงวิญญาณมีจุดมุ่งหมายเรือจะมีหางเสือ..?

ทำจิต สงบเย็นเหมือนสายน้ำที่ใสเย็น

สะอาด สว่าง สงบ เมตตา กรุณา มุทิตา อุเบกขา
ทำจิต สงบเย็นเหมือนสายน้ำที่ใสเย็น ไม่มีสิ่งใดทำให้เราหวั่นไหว กระทบหายๆๆๆเหลือไว้แต่ความเย็นสบาย
ทำใจให้เมตตา คนเราเกิดก็ตายกันหมด ขอสร้าง...ทุกอย่างที่เป็นบุญ...ทั้งกายและใจ
ทำใจให้เข้มแข็งเหมือนหินผา ไม่รู้สึกต่อความไม่สบายใจที่มากระทบ มันทำอะไรเราไม่ได้
สุดท้าย เกิดมาในชีวิตนี้ขอมีโอกาสเป็นผู้ให้...ให้ความสุข ให้ความรัก ให้ความรู้สึกที่ดีกับทุกคน แม้กระทั่งสัตว์เล็กสัตว์น้อย
ไม่ขอทำให้เขาเดือดร้อน กำลังพยายามทำให้มากที่สุด เพื่อเกรดของบุญในชีวิตนี้จะได้คะแนนชีวิตที่ดีๆ เป็นการสะสมไว้ภพใหม่ภพสุคติ
คัดลอกจาก หนังสือ โอวาทอริยะ เจ้าคุณธงชัย วัดไตรมิตรวิทยารามวรวิหาร

พุทธธรรมนำใจ

http://www.facebook.com/#!/photo.php?fbid=226353377475085&set=a.223353174441772.45305.222085381235218&type=1&theater

ยศและลาภ หาบไป ไม่ได้แน่

ยศและลาภ หาบไป ไม่ได้แน่
มีเพียงแต่ ต้นทุน บุญกุศล
ทรัพย์สมบัติ ทิ้งไว้ ให้ปวงชน
แม้ร่างตน เขาก็เอา ไปเผาไฟ ฯ

...

เมื่อเจ้ามา มีอะไร มาด้วยเจ้า
ใยมัวเมา โลภลาภ ทำบาปใหญ่
มามือเปล่า แล้วจะ เอาอะไร
เจ้าก็ไป มือเปล่า เหมือนเจ้ามา ฯ

ควรเร่งสร้าง กรรมดี หนีกรรมชั่ว
ไม่พาตัว พาใจ ใฝ่ตัณหา
หมั่นเจริญศีล สมาธิ และปัญญา
จึงจะพา ให้พ้นทุกข์ สุขนิรันดร์ ฯ

กลอนสอนธรรมจากหลวงปู่มั่น ภูริทัตโต

วิญญาณในขันธ์ ๕ ไม่ใช่จิต

วิญญาณในขันธ์ ๕ ไม่ใช่จิต
ธรรมโอวาท หลวงพ่อฤาษี วัดท่าซุง

สักกายทิฎฐิ เห็นว่าร่างกายนี้ ไม่ใช่ของเรา
เราไม่มีในกาย กายไม่มีในเรา ท่านละความเห็นว่าเป็นตัวเป็นตน

เป็นสัตว์บุคคล เราเขาเสียได้ " โดยเห็นว่า ร่างกายนี้เป็นเพียง
แต่ธาตุ ๔ คือ ดิน น้ำ ลม ไฟ ประชุมกันชั่วคราว เป็นที่อาศัย
ของนามธรรม คือ
เวทนา ความรู้สึกสุขทุกข์ และไม่สุข ไม่ทุกข์ คืออารมณ์
วางเฉยจากอารมณ์สุขทุกข์
สัญญา มีความจดจำเรื่องราวที่ล่วงมาแล้ว
สังขาร อารมณ์ชั่วร้ายและอารมณ์เมตตาปรานีสดชื่น
อันเกิดต่ออารมณ์ที่เป็นกุศล คือความดีและอารมณ์ที่เป็นอกุศล
คือความชั่วที่เรียกกันว่า อารมณ์เป็นบุญ และอารมณ์เป็นบาป
ที่คอยเข้าควบคุมใจ
วิญญาณ คือ ความรู้ หนาว ร้อน หิวกระหาย เผ็ดเปรี้ยวหวานมันเค็ม และการสัมผัสถูกต้องเป็นต้น
วิญญาณนี้ไม่ใช่ตัวนึกคิด ตัวนึกคิดนั้นคือจิต วิญญาณกับจิตนี้
คนละอันแต่นักแต่งหนังสือมักจะเอาไปเขียนเป็นอันเดียวกัน
ทำให้เข้าใจเขว ควรจะแยกกันเสีย เพื่อความเข้าใจง่าย
อีกสิ่งหนึ่งที่เข้ามาอาศัยกายและไม่ตายร่วมกับร่างกาย
สิ่งนั้นก็คือจิต เวทนา สัญญา สังขาร วิญญาณนี้
ตายร่วมกับร่างกาย คือกายตายก็ตายด้วย
แต่จิตที่เข้ามาอาศัยกายนี้ เข้ามาอาศัยชั่วคราว
เมื่อกายตั้งอยู่ คือดำรงอยู่ร่วมพร้อมกับ เวทนา สัญญา
สังขาร วิญญาณ จิตก็อาศัยอยู่ แต่ถ้าขันธ์ ๕
มีร่างกายเป็นประธานตายแล้วจิตก็ท่องเที่ยวไป
แสวงหาที่อาศัยใหม่
คำว่าเราในที่นี้ ท่านหมายเอาจิตที่เข้ามาอาศัยกาย
เมื่อท่านทราบอย่างนี้ท่านจึงไม่หนักใจ และผูกใจว่า
ขันธ์ ๕ คือร่างกายนี้เป็นเราเป็นของเรา
เราไม่มีในกายกายไม่มีในเรา เราคือจิตที่เข้ามาอาศัยในกาย
คือ ขันธ์ ๕ นี้ ขันธ์ ๕ ถ้าทรงอยู่ได้รักษาได้ก็อาศัยต่อไป
ถ้าผุพังแล้วท่านก็ไม่หนักใจ ไม่ตกใจ ไม่เสียดายห่วงใย
ในขันธ์ ๕ ท่านปล่อยไปตามกฎของธรรมดา

BuddhaSattha

http://www.facebook.com/BuddhaSattha

บาปใหญ่-บาปลึก? (ท่านพุทธทาสภิกขุ)

บาปใหญ่-บาปลึก? (ท่านพุทธทาสภิกขุ) 

คิดว่าดี กว่าเขา ซิเราแย่
มันเพียงแต่ ดีกว่าคน ที่บาปใหญ่
ส่วนตัวเอง บาปลึก นึกให้ไกล
มันบาปเบา อยู่เมื่อไร ให้นึกดู

เขาติดซ้าย, เราติดขวา, ถ้ามานึก
มันยังติด เหลือลึก กันทั้งคู่
แม้ติดซ้าย เลวกว่า ไม่น่าดู
แต่ติดขวา มันก็หรู อยู่เมื่อไร

มันเพียงแต่ ดีกว่าคน ที่ยังเลว
ส่วนตัวเอง ก็ยังเหลว ไม่ไปไหน
เฝ้าเกลียดซ้าย รักขวา เป็นบ้าใจ
มันก็ไล่ พลัดห่าง ทางนิพพานฯ


http://www.dhammajak.net/forums/viewtopic.php?f=8&t=21198

อันใจนั้นฝึกได้ ไม่ใช่ฝึกไม่ได้

ผู้อบรมจิตให้คุ้นเคยอยู่เสมอกับการให้อภัย แม้จะไม่ได้รับการขอขมา ก็ย่อมอภัยให้ได้

อันใจนั้นฝึกได้ ไม่ใช่ฝึกไม่ได้ ฝึกอย่างใดก็จะเป็นอย่างนั้น ฝึกให้ดีก็จะดี ฝึกให้ร้ายก็จะร้าย


สมเด็จพระญาณสังวร สมเด็จพระสังฆราช

ธรรมที่ลึกลับ ไม่ควรพูดให้คนอื่นรู้

ธรรมที่ลึกลับ ไม่ควรพูดให้คนอื่นรู้ เพราะคนอื่นไม่เห็นตามธรรมจะเสีย ต้องพูดต่อผู้ปฏิบัติเหมือนกัน

หลวงปู่มั่น ภูริทัตโต

ทำทานแล้วต้องรักษาศีลด้วย

"ทำทานแล้วต้องรักษาศีลด้วย
เหมือนเอาถ้วยชามมาใส่ของ
ใส่อย่างเดียว ไม่ล้างถ้วยล้างชาม ก็ไม่น่าใช้"

หลวงปู่ท่อน ญาณธโร