วิญญาณในขันธ์ ๕ ไม่ใช่จิต
ธรรมโอวาท หลวงพ่อฤาษี วัดท่าซุง
สักกายทิฎฐิ เห็นว่าร่างกายนี้ ไม่ใช่ของเรา
เราไม่มีในกาย กายไม่มีในเรา ท่านละความเห็นว่าเป็นตัวเป็นตน
เป็นสัตว์บุคคล เราเขาเสียได้ " โดยเห็นว่า ร่างกายนี้เป็นเพียง
แต่ธาตุ ๔ คือ ดิน น้ำ ลม ไฟ ประชุมกันชั่วคราว เป็นที่อาศัย
ของนามธรรม คือ
เวทนา ความรู้สึกสุขทุกข์ และไม่สุข ไม่ทุกข์ คืออารมณ์
วางเฉยจากอารมณ์สุขทุกข์
สัญญา มีความจดจำเรื่องราวที่ล่วงมาแล
สังขาร อารมณ์ชั่วร้ายและอารมณ์เมตตาปร
อันเกิดต่ออารมณ์ที่เป็นกุศล คือความดีและอารมณ์ที่เป็นอกุศล
คือความชั่วที่เรียกกันว่า อารมณ์เป็นบุญ และอารมณ์เป็นบาป
ที่คอยเข้าควบคุมใจ
วิญญาณ คือ ความรู้ หนาว ร้อน หิวกระหาย เผ็ดเปรี้ยวหวานมันเค็ม และการสัมผัสถูกต้องเป็นต้น
วิญญาณนี้ไม่ใช่ตัวนึกคิด ตัวนึกคิดนั้นคือจิต วิญญาณกับจิตนี้
คนละอันแต่นักแต่งหนังสือมักจะเ
ทำให้เข้าใจเขว ควรจะแยกกันเสีย เพื่อความเข้าใจง่าย
อีกสิ่งหนึ่งที่เข้ามาอาศัยกายแ
สิ่งนั้นก็คือจิต เวทนา สัญญา สังขาร วิญญาณนี้
ตายร่วมกับร่างกาย คือกายตายก็ตายด้วย
แต่จิตที่เข้ามาอาศัยกายนี้ เข้ามาอาศัยชั่วคราว
เมื่อกายตั้งอยู่ คือดำรงอยู่ร่วมพร้อมกับ เวทนา สัญญา
สังขาร วิญญาณ จิตก็อาศัยอยู่ แต่ถ้าขันธ์ ๕
มีร่างกายเป็นประธานตายแล้วจิตก
แสวงหาที่อาศัยใหม่
คำว่าเราในที่นี้ ท่านหมายเอาจิตที่เข้ามาอาศัยกา
เมื่อท่านทราบอย่างนี้ท่านจึงไม
ขันธ์ ๕ คือร่างกายนี้เป็นเราเป็นของเรา
เราไม่มีในกายกายไม่มีในเรา เราคือจิตที่เข้ามาอาศัยในกาย
คือ ขันธ์ ๕ นี้ ขันธ์ ๕ ถ้าทรงอยู่ได้รักษาได้ก็อาศัยต่
ถ้าผุพังแล้วท่านก็ไม่หนักใจ ไม่ตกใจ ไม่เสียดายห่วงใย
ในขันธ์ ๕ ท่านปล่อยไปตามกฎของธรรมดา
วิญญาณในขันธ์ ๕ ไม่ใช่จิต
ธรรมโอวาท หลวงพ่อฤาษี วัดท่าซุง
สักกายทิฎฐิ เห็นว่าร่างกายนี้ ไม่ใช่ของเรา
เราไม่มีในกาย กายไม่มีในเรา ท่านละความเห็นว่าเป็นตัวเป็นตน
ธรรมโอวาท หลวงพ่อฤาษี วัดท่าซุง
สักกายทิฎฐิ เห็นว่าร่างกายนี้ ไม่ใช่ของเรา
เราไม่มีในกาย กายไม่มีในเรา ท่านละความเห็นว่าเป็นตัวเป็นตน
เป็นสัตว์บุคคล เราเขาเสียได้ " โดยเห็นว่า ร่างกายนี้เป็นเพียง
แต่ธาตุ ๔ คือ ดิน น้ำ ลม ไฟ ประชุมกันชั่วคราว เป็นที่อาศัย
ของนามธรรม คือ
เวทนา ความรู้สึกสุขทุกข์ และไม่สุข ไม่ทุกข์ คืออารมณ์
วางเฉยจากอารมณ์สุขทุกข์
สัญญา มีความจดจำเรื่องราวที่ล่วงมาแล
สังขาร อารมณ์ชั่วร้ายและอารมณ์เมตตาปร
อันเกิดต่ออารมณ์ที่เป็นกุศล คือความดีและอารมณ์ที่เป็นอกุศล
คือความชั่วที่เรียกกันว่า อารมณ์เป็นบุญ และอารมณ์เป็นบาป
ที่คอยเข้าควบคุมใจ
วิญญาณ คือ ความรู้ หนาว ร้อน หิวกระหาย เผ็ดเปรี้ยวหวานมันเค็ม และการสัมผัสถูกต้องเป็นต้น
วิญญาณนี้ไม่ใช่ตัวนึกคิด ตัวนึกคิดนั้นคือจิต วิญญาณกับจิตนี้
คนละอันแต่นักแต่งหนังสือมักจะเ
ทำให้เข้าใจเขว ควรจะแยกกันเสีย เพื่อความเข้าใจง่าย
อีกสิ่งหนึ่งที่เข้ามาอาศัยกายแ
สิ่งนั้นก็คือจิต เวทนา สัญญา สังขาร วิญญาณนี้
ตายร่วมกับร่างกาย คือกายตายก็ตายด้วย
แต่จิตที่เข้ามาอาศัยกายนี้ เข้ามาอาศัยชั่วคราว
เมื่อกายตั้งอยู่ คือดำรงอยู่ร่วมพร้อมกับ เวทนา สัญญา
สังขาร วิญญาณ จิตก็อาศัยอยู่ แต่ถ้าขันธ์ ๕
มีร่างกายเป็นประธานตายแล้วจิตก
แสวงหาที่อาศัยใหม่
คำว่าเราในที่นี้ ท่านหมายเอาจิตที่เข้ามาอาศัยกา
เมื่อท่านทราบอย่างนี้ท่านจึงไม
ขันธ์ ๕ คือร่างกายนี้เป็นเราเป็นของเรา
เราไม่มีในกายกายไม่มีในเรา เราคือจิตที่เข้ามาอาศัยในกาย
คือ ขันธ์ ๕ นี้ ขันธ์ ๕ ถ้าทรงอยู่ได้รักษาได้ก็อาศัยต่
ถ้าผุพังแล้วท่านก็ไม่หนักใจ ไม่ตกใจ ไม่เสียดายห่วงใย
ในขันธ์ ๕ ท่านปล่อยไปตามกฎของธรรมดา
แต่ธาตุ ๔ คือ ดิน น้ำ ลม ไฟ ประชุมกันชั่วคราว เป็นที่อาศัย
ของนามธรรม คือ
เวทนา ความรู้สึกสุขทุกข์ และไม่สุข ไม่ทุกข์ คืออารมณ์
วางเฉยจากอารมณ์สุขทุกข์
สัญญา มีความจดจำเรื่องราวที่ล่วงมาแล
สังขาร อารมณ์ชั่วร้ายและอารมณ์เมตตาปร
อันเกิดต่ออารมณ์ที่เป็นกุศล คือความดีและอารมณ์ที่เป็นอกุศล
คือความชั่วที่เรียกกันว่า อารมณ์เป็นบุญ และอารมณ์เป็นบาป
ที่คอยเข้าควบคุมใจ
วิญญาณ คือ ความรู้ หนาว ร้อน หิวกระหาย เผ็ดเปรี้ยวหวานมันเค็ม และการสัมผัสถูกต้องเป็นต้น
วิญญาณนี้ไม่ใช่ตัวนึกคิด ตัวนึกคิดนั้นคือจิต วิญญาณกับจิตนี้
คนละอันแต่นักแต่งหนังสือมักจะเ
ทำให้เข้าใจเขว ควรจะแยกกันเสีย เพื่อความเข้าใจง่าย
อีกสิ่งหนึ่งที่เข้ามาอาศัยกายแ
สิ่งนั้นก็คือจิต เวทนา สัญญา สังขาร วิญญาณนี้
ตายร่วมกับร่างกาย คือกายตายก็ตายด้วย
แต่จิตที่เข้ามาอาศัยกายนี้ เข้ามาอาศัยชั่วคราว
เมื่อกายตั้งอยู่ คือดำรงอยู่ร่วมพร้อมกับ เวทนา สัญญา
สังขาร วิญญาณ จิตก็อาศัยอยู่ แต่ถ้าขันธ์ ๕
มีร่างกายเป็นประธานตายแล้วจิตก
แสวงหาที่อาศัยใหม่
คำว่าเราในที่นี้ ท่านหมายเอาจิตที่เข้ามาอาศัยกา
เมื่อท่านทราบอย่างนี้ท่านจึงไม
ขันธ์ ๕ คือร่างกายนี้เป็นเราเป็นของเรา
เราไม่มีในกายกายไม่มีในเรา เราคือจิตที่เข้ามาอาศัยในกาย
คือ ขันธ์ ๕ นี้ ขันธ์ ๕ ถ้าทรงอยู่ได้รักษาได้ก็อาศัยต่
ถ้าผุพังแล้วท่านก็ไม่หนักใจ ไม่ตกใจ ไม่เสียดายห่วงใย
ในขันธ์ ๕ ท่านปล่อยไปตามกฎของธรรมดา
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น